پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فردین علیخواه در یادداشتی به بیانی انتقاد گونه از سیاست پلمپ اماکن توسط حاکمیت پرداخته است و اینگونه می نویسند: گویا سیاست رسمی وارد مرحله جدیدی شده است که می‌توان آنرا مرحله «پلمب» نامید. «پلمب» بیانگر «مرحله پسا-ایده» است. به نظر می‌رسد که در اینجا جامعه از ایده گذر کرده و به فاز کُنش رسیده است. پلمب نشانگر ارتباط و تماس مستقیم حاکمیت با خود زندگی روزمره است. حالا دیگر واسطه‌ها حذف شده اند و کنش و واکنش بین حاکمیت و مردم به شکلی مستقیم و بی واسطه جریان دارد. به همین دلیل است که بسیاری از جامعه شناسان معتقدند که آنچه در ماه‌های گذشته در ایران جریان دارد، موضوع «زندگی» است. در سیاست پلمب درمانی نه یک مکان یا یک مغازه یا یک مرکز خرید، بلکه جریان زندگی و در برداشتی دیگر، زیست جهان پلمب می‌شود.

بعد از سلام و احوالپرسی معمول روزانه، یکی از همکارانم می‌پرسد؛ «سوژه گزارش جدیدِت چیه؟» جواب می‌دهم؛ در حال تهیه گزارش درباره کرسی‌های آزاداندیشی هستم. در واکنش به این سوژه اظهار می‌دارد: «موضوع خوبیه ولی متاسفانه در طول سال‌های گذشته به حاشیه رفته و کمی کلیشه‌ای شده.» می‌پرسم چطور؟ پاسخ می‌دهد: «آخه بهترین الگویی که از نشست‌های گفت‌وگو محور توی خاطرم هست مناظرات اول انقلابه که بین متفکرین انقلاب و جریان چپ ِآن دوره از تلویزیون پخش می‌شد و کرسی‌هایی که امروز برگزار میشه خیلی با اون فضاها فاصله داره...»